hoofdstuk 12

Noah

Zoals elke dag van de afgelopen week word ik wakker met het naakte lichaam van Haley in mijn armen. Sinds het overlijden van Chantal verblijft ze bij mij en heeft ze haar oma alleen maar gesproken over het regelen van de uitvaart. Ik merk dat ze het zwaar heeft, maar ze laat er eigenlijk niets van merken. Om haar heen bevindt zich nu namelijk een gigantische muur die al haar emoties verschuilt en het enige moment waarop ze die muur enigszins laat zakken, is tijdens de seks — waar ik absoluut niet over mag klagen.
Morgen is de uitvaart van Chantal en ik vermoed dat haar muurtjes daarna vanzelf wel zullen afbrokkelen. Ze kan immers haar verdriet niet voor altijd op blijven kroppen. Het probleem is alleen dat ik er niet bij kan zijn, om haar op dat moment te steunen. En ik heb nog niet de kans gekregen om dat tegen Haley te vertellen.
Of, nee… eigenlijk ben ik al de hele week te laf om het tegen haar te vertellen. Ik ben namelijk bang dat ik haar daardoor om de een of andere reden kwijt ga raken. Misschien is die angst irreëel, maar ik kan hem nou eenmaal niet negeren.
Ze draait zich in mijn armen om en plaatst haar linkerbeen over mijn heup heen, waardoor onze lichamen tegen elkaar gedrukt worden. 'Hmm, goedemorgen,' mompelt ze tegen mijn borstkas. Ik voel dat ze haar lippen er tegenaan drukt en met de topjes van haar vingers over de contouren van mijn spieren streelt. Haley is op seksueel gebied echt onverzadigbaar en het lijkt wel alsof deze vrouw altijd zin heeft. Misschien is het slechts een manier om haarzelf af te leiden van alles wat er in haar leven speelt, maar daar help ik haar dan graag bij. 'Ik hou ervan om zo wakker te worden.'
Ik hum een beetje afwezig, omdat ik er met mijn hoofd niet honderd procent bij ben. Het is inmiddels onvermijdelijk om haar te vertellen dat ik er morgen niet bij kan zijn, aangezien ik vanmiddag al moet vertrekken.
'Zullen we gaan douchen?' stelt ze voor en ze maakt aanstalten om overeind te komen. Ik grijp echter haar arm vast, nog voordat ze de kans heeft om omhoog te komen. 'Wat is er?'
'Ik moet vanmiddag weg,' gooi ik eruit, zodat ik er meteen vanaf ben.
'Oké.' Ze probeert weer overeind te komen, wat ik wederom voorkom.
'Voor een paar dagen,' vul ik aan en ik zie de blik in haar ogen veranderen. Ze weet uiteraard meteen wat dat betekent, maar ze zwijgt erover. Net als ik. 'Ik heb een wedstrijd in Tsjechië en die kan ik niet missen. Het is belangrijk.' Ik baal er zo fucking erg van, want op dit moment wil ik zo enorm graag de begrafenis van haar moeder het allerbelangrijkste vinden. Maar dat vind ik niet. Dit is nou eenmaal belangrijker voor me en ondanks dat ik me daar voor schaam, kan ik niets aan dat feit veranderen.'Het spijt me echt heel erg, Haley.'
Ze knikt - alsof ze het begrijpt - maar zegt verder niets en blijft roerloos liggen, waardoor ik ook niet goed weet hoe ik er verder op moet reageren.
'Je mag best boos op me zijn,' besluit ik uiteindelijk maar te zeggen.
'Nee, ik…' Ze schraapt haar keel om het schorre randje op haar stem weg te halen. 'Ik begrijp dat het belangrijk is. Je hoeft je niet schuldig te voelen.'
Verdomme. Deze reactie had ik helemaal niet verwacht en nu voel ik me zelfs nog schuldiger dan hiervoor. Het was gemakkelijker geweest als ze had gezegd dat ik een lul ben — wat ik ook ben.
'De begrafenis van je moeder is ook belangrijk.' Ik strijk een pluk van haar donkere haren naar achteren en laat mijn lippen tegen haar voorhoofd landen. 'Ik vind het echt klote dat dit tegelijk valt, maar ik kom hier echt met geen mogelijkheid onderuit.' Dat is een leugen, want natuurlijk zou ik ervoor kunnen kiezen om niet te gaan, maar de gevolgen die dat zou hebben... dat is het me eerlijk gezegd niet waard. 'Geloof me als ik zeg dat ik liever bij jou zou zijn.' En dat is niet gelogen. 'We kunnen wel videobellen. Het is niet hetzelfde, maar…'
'Dat zou wel fijn zijn, ja,' onderbreekt ze me. Ze kijkt op en glimlacht zwakjes. 'Voel je niet zo schuldig, alsjeblieft. Ik ga er vanuit dat dit al langer op de planning staat, dus ik neem je echt niets kwalijk. En daarnaast ben ik een grote meid. Ik red me wel.'
Ik weet dat ze zich groot houdt, maar alsnog ben ik zo verdomde blij met haar, met hoe ze in elkaar zit.
'Jij…' Ik druk een kus op haar wang. '… bent…' Ik zak verder naar beneden en druk mijn lippen tegen haar hals. '… echt…' Ik zag nog verder naar beneden en sluit mijn lippen rondom haar tepel. Ik cirkel mijn tong er omheen. 'Hmm, geweldig.' Mijn mond verplaatst zich naar haar andere tepel, waar ik zacht op zuig. 'En lekker.' Ik zet mijn tanden in haar gevoelige vlees en ze slaakt een klein gilletje. Ik kijk vanaf haar borsten naar haar omhoog. 'De volgende keer ga je met me mee, als ik een wedstrijd heb.'
'Is dat een vraag?'
'Nee, een mededeling.' Ik verplaats mijn mond richting haar ribben en leg mijn hand over haar venusheuvel heen. 'Ik kan namelijk niet te lang zonder dit.'
Ze ademt scherp in, wanneer ik mijn wijsvingers tussen haar schaamlippen laat glijden en voel hoe opgewonden ze is. 'Noah, ik wil eerst douchen,' jammert ze.
'En ik... wil jou eerst proeven.' Ik druk nog een kus vlak onder haar navel, waarna ik mijn mond verplaats naar het heerlijke vochtige plekje tussen haar benen. 'Hierna gaan we douchen,' zeg ik en ik spreid haar benen met mijn handen. Mijn tong glijdt van haar opening tot aan haar clitoris en ze drukt haar hakken diep weg in mijn matras. 'Ik wil de rest van de dag van je genieten.'
'Ik wil… hmm.' Ze kreunt op het moment waarop ik mijn tong langs haar gevoeligste plek lik. 'Ik wil jou ook…' Ze kronkelt heen en weer en het kost me moeite om haar op haar plek te houden. '… proeven. Nu.'
Ik kijk op en probeer te peilen of ze doelt op hetgeen waarvan ik hoop dat ze dat bedoelt. Ze heeft me nog nooit eerder gepijpt, dus dit komt nogal onverwachts. 'Negenenzestig?' vraag ik voor de zekerheid. Zodra haar hoofd begint te knikken, heb ik haar al overeind getrokken. 'Fuck, ja.'
Ze grinnikt en duwt me meteen achterover tegen het matras, waarna ze schrijlings bovenop me kruipt. Ik trek haar heupen boven mijn gezicht, til mijn hoofd een beetje omhoog en ga verder waar ik zojuist gebleven was, terwijl ik voel hoe Haley haar lippen over mijn stijve heen laat glijden.
Godver. Ik ga haar echt fucking hard missen de aankomende dagen.

Meteen diezelfde avond kom ik onze afspraak na en videobel ik met Haley vanuit mijn hotelkamer in Praag. Ze verblijft momenteel in mijn appartement, omdat ik weet dat ze liever niet terug gaat naar haar oma. Wat mij betreft blijft ze daar vanaf nu gewoon wonen, want fuck, ik heb nog nooit eerder met iemand willen samenwonen, maar met haar… ik denk dat ik dat wel zou willen.
'Ik ga op tijd slapen,' kondig ik aan, nadat we al een half uur gebeld hebben. Het is inmiddels al bijna elf uur en ik moet morgen weer vroeg op. 'Ik bel je morgen, zodra ik daar de kans voor krijg.'
Ze knikt en ondanks dat ze probeert te glimlachen, zie ik dat ze verdrietig is.
Mijn schuldgevoel steekt meteen weer de kop op. 'Het spijt…'
Nog voordat ik mijn zin af kan maken, onderbreekt ze me al. 'Niet doen. Ik heb je al gezegd dat je je niet schuldig hoeft te voelen. Ik eh… ik ben gewoon blij als morgen voorbij is.' Ze glimlacht weer - ditmaal iets oprechter - en drukt daarna haar voortanden in haar onderlip. 'Ik ga ook slapen. In jouw bed… in jouw shirt.'
'Maak me niet zo gek,' grom ik en ik bal mijn vuisten uit frustratie. Het is een gigantische teleurstelling dat ik zometeen in een leeg bed moet kruipen, na zoveel nachten samen met haar te hebben geslapen. 'Ik mis je en ik denk aan je. Sterkte morgen.'
Ze blaast nog een handkusje naar het scherm en vervolgens ronden we ons gesprek af, waarna ik richting de kleine badkamer vertrek om mijn tanden te poetsen. Het is daadwerkelijk mijn plan om zometeen in het lege, veel te grote bed te gaan liggen, als mijn plannen plots overhoop worden gegooid door een klopje tegen mijn deur.